سولدوز

نگار من به کجائی دلم گرفته بهانه

بده بده به گدایت زخانه ات تو نشانه

بیا بیا تو امیدم به خوبی تو ندیدم

ز غیر تو چو بریدم شدم گدای شبانه

به اذن فاطمه از ره بیا بیا گل نرگس

بیا بیا توبه کعبه توئی تو صاحب خانه

یار مایی دلربائی یار مایی دلربایی

یابن زهرا کی میائی